Covid-19 sadece bir virüs değil; bu, ulusların ‘kuvvetinin’ ve ‘gücünün’ gerçek bir aynası ve yansımasıdır. Bu görünmez virüs, dünyanın dört bir yanındaki güçlü kuruluşların iddia ettiği dayanıksız “ulusal güvenlik” durumunu ve hegemonyasını ortaya çıkardı.
Koronavirüs kolay bir şekilde ülkeden ülkeye yayılıyor; liderlerin, generallerin, yargıçların, teknoloji sahibi tanrıların, füze üreten bilim adamlarının, mollaların, yüksek cami ve katedrallerin rahiplerinin küstahlığına ve ilgisizliğine meydan okuyor.
Küçük ve algılanamayan virüs, kıtalararası nükleer ve balistik füzeleri, süpersonik savaş uçaklarını, Globus benzeri radarları, süper bilgisayarları ve diğer birçok emniyet ve güvenlik cihazını etkisiz hale getirdi.
Covid-19 yalnızca zayıf ve kırılgan devletlerin kurumsal yetersizliklerini ortaya çıkarmakla kalmadı, su ve tüm ulusal kazançlarını maceralı savaş makinelerine yatırarak eğitim, sağlık, gıda, beslenme, hijyen ve temiz sudan mahrum bırakan, uluslarının servetini çalan ‘güçlü’ hükümetlerin insanlık dışı politikalarını da ortaya çıkardı.
Virüs, bireysel maskelemeyi ortaya çıkardı, ancak aynı zamanda, insanlığı Mars’a ve aya taşıdığını iddia eden ancak acil durumlarda halkına maske ve kişisel koruma donanımı sağlayamayan güçlü gelişmiş ülkelerin gerçekliğini ve gücünü de gözler önüne serdi.
Covid-19 ırk, renk, din, bölge ve statü konusunda yargılamadan, ayrım gözetmeksizin tüm insanlara kollarını yayarak, millet yargısı üzerinden milleti acımasızca ifşa etti.
Beyaz üstünlükçü, köktendinci veya İslamcı aşırılık yanlılarının aksine, Covid-19 inançsız bir yaratık ve her bir topluma ve ülkeye bulaşmış; gözyaşı, acı, keder ve üzüntü getirmiştir.
Covid-19, yetersiz beslenen nüfusla sınırlı değildir; dünyanın milyonerlerine ve kodamanlarına eşit şekilde ulaşıyor. Bakanlar, başbakanlar, prensesler, rahipler, generaller, hakimler, askerler ve hizmetçiler – herkes bu acıyı ve bulaşıcılığı yaşıyor.
Şok edici olan şey, hala bahaneler bulmaya, komplo teorileri üretmeye ve yaratmaya çalışmamızdır. Dünyanın her köşesini işgal eden, yok eden, harap eden ve yıkan yanlışlarımızı ve kötülüklerimizi kişisel boş zamanlarımız ve açgözlülüğümüz için tartışmaya ve yargılamaya istekli değiliz.
Süpersonik kesme makinelerimizle her yıl yalnızca doğaya ve çevreye zarar vermekle kalmayıp aynı zamanda milyarlarca yabani türün yaşam alanlarını ezip ekosistemi, hava koşullarını manipüle ederek 18 milyon dönümlük (7,3 milyon hektar) orman alanını kestiğimizin farkında değil miyiz? Peki ya iklim?
Sonsuz lüks ve enerji arzumuz nedeniyle, dünya 1990 ile 2016 yılları arasında 502.000 mil kare (1,3 milyon kilometre kare) orman örtüsünü kaybetti. Hızla yok olan ormanlar ve vahşi yaşam alanlarının kaybı, birkaç süslü seminer dışında hiçbir zaman ciddi olarak ilgimizi çekmedi.
Hayvanlara ve yaban hayatına yaklaşımımız şok edici. Her gün 200 milyondan fazla hayvanı, yılda toplam 72 milyar canlıyı karada kesip öldürüyoruz. Ayrıca dünya çapında her yıl yarım milyardan fazla hayvan avcılar tarafından öldürülüyor.
Koronavirüs, sorumsuz davranışlarımızın bir yansıması. Büyük çöp parçalarını ve görünmez kimyasalları bu su kütlelerine atıp pompalayarak göllerimizi, nehirlerimizi, akarsularımızı, yeraltı sularımızı ve nihayet okyanuslarımızı dikkatsizce kirletiyoruz.
Pahalı olmayan enerjiye olan hırsımız telafi edilemez ve pahalı bir kayba, temiz hava kaybına mal oluyor. Kömürle çalışan elektrik santralleri, 187 tehlikeli hava kirleticinin 84’ünü yaymaktadır. Video oyun alışkanlıklarımız insanlığı bir savaş alanına çevirdi. Düzinelerce ülke, savaş endüstrisi ile güçlü bir bağa sahip olan açgözlü, bencil ve savaş çığırtkan seçkinler tarafından yürütülen doğrudan ve dolaylı savaşlardan muzdarip.
Çevre uzun zamandır sessiz bir savaş ve silahlı çatışmanın kurbanı olmuştur. Modern savaş yöntemleri çevre üzerinde çok daha büyük yıkıma neden oluyor. Savaşın kimyasal silahlardan nükleer silahlara doğru ilerlemesi, ekosistemler ve genel çevre üzerinde giderek artan bir baskı yarattı.
İnsan yapımı felaketlerin sonu yok; hayat kurtarmak için milyonlarca ton farmasötik ilaç üretiyoruz, ancak karşılığında çevreye ciddi zararlar veriyoruz. Uyuşturucu kirliliği, su ortamına – nehirlere, yeraltı sularına, göllere ve okyanuslara – ulaşan korkunç su kirliliğine, metabolitlere neden oluyor.
İlaç kirliliğinin ana tehditlerinden biri, antibiyotikleri çevreye boşaltmaktır, bu da antibiyotiğe dirençli patojenlerin tedavi edilmesine yol açmaktadır.
Boş zaman ve lüks arayışında biz insanlar görünmeyen canavarlar yarattık, hastalıkları ürettik ve felaketlere sebep olduk. Suçlarımız, insanlarda ve vahşi yaşamda küçük Covid-19’dan daha fazla ölüme ve yıkıma neden oluyor.
Koronavirüs, yeni yüzyıl için bir mesaj – davranışımızı ve yaklaşımımızı yeniden düşünmeliyiz.
Yeni koronavirüs, doğanın bir parçası olarak görmezden geldiğimiz milyarlarca türe ait, var oldukları ve insanlarla uyum içinde yan yana yaşamak istediklerine dair yüksek ve net bir mesaj. Bizden onları kabul etmemizi ve onlara saygı duymamızı istiyorlar.
Covid-19, biz insanlar olarak değişmeye karar verdiğimizde – insanlık için değişmeye, insanlık hakkında düşünmeye ve insanlığa yatırım yapmaya karar verdiğimizde azalacak.
İlk yorum yapan siz olun